وقتي به خانه مي‌رسد فورا به اتاقش مي‌رود، در را مي‌بندد و شروع به صحبت کرد‌ن‌هاي تلفني با دوستانش مي‌کند.

از اين موضوع ناراحتيد و نمي‌دانيد چگونه مي‌توانيد رابطه‌اي صميمي با فرزندتان ايجاد کنيد؟ راهکارهايي به شما پيشنهاد مي‌کنيم تا موفق‌تر از پيش باشيد.

‏‏1) شناخت شخصيت نوجوان

مشکل اغلب والدين آشنا نبودن با ويژگي‌هاي دوران نوجواني است.

‏‏ به همين دليل رفتارهاي ناخوشايند نوجوان را غيرطبيعي مي‌پنداريم و همين امر سبب بروز عکس‌العمل‌هاي نادرست در ما مي شود و به تيرگي روابط با نوجوان مي‌انجامد.‏

‏2) استفاده از روش تغافل

يکي از موثرترين روش‌هاي تربيتي در اين دوره، روش ناديده گرفتن است؛ يعني بايد مسائل و مشکلات نوجوان را بزرگ نشان ندهيم يا ا ورا به خاطر رفتارهايش دائم بازخواست نکنيم.

‏‏3) راهنمايي به جاي دستور دادن

در برخورد با مسائل نوجوان از خودش کمک بگيريد و به او نشان دهيد که نخستين ‏ مسئول حل مشکل او، خودش است و براي حل آن بايد اقدام کند. والدين فقط‏ ‏ وظيفه راهنمايي دارند و بايد او را از عواقب کارش باخبر کنند.

‏‏4) آموزش

براي کاهش ترس و اضطراب‌هاي نوجواني، آموزش‌هاي لازم درباره بلوغ، دوست‌يابي، حل مسأله، گذراندن اوقات فراغت، برنامه‌ريزي درسي و مواردي از اين قبيل بايد آموزش داده شود.‏

‏5) برقراري رابطه دوستانه و عاقلانه‏

والدين با مراقبت دوستان و عاقلانه خود احساس ايمني و اطمينان را در وجود نوجوان ايجاد مي‌کنند.‏

‏6) اعتمادسازي

والدين بايد اعتماد نوجوان را نسبت به خودشان جلب کنند. در غير اين صورت نوجوان براي حل مسائل خود به ديگران مراجعه مي‌کند.

‏7) ارتباط کلامي، مقدمه ارتباط عاطفي

نوجوانان به ارتباطات عاطفي بسيار نيازمندند. ارتباط کلامي، مقدمه ايجاد ارتباط عاطفي است. به همين دليل والدين بايد با تنظيم ساعات کاري خود و بسترسازي مناسب در منزل اين فرصت را خود ايجاد کنند.‏

‏8) تاکيد بر محبت و پرهيز از خشونت

اگر ارتباط با نوجوان بر پايه محبت و عشق باشد، سبب تامين اعتماد به نفس در او مي‌شود، اما اگر با فشار و خشونت همراه شود، موجب اختلالات و دشواري‌هاي عصبي مي‌شود.‏

‏9) الگوهاي رفتاري والدين

نوجوانان نياز دارند به شخصيت والدين خود تکيه كنند و از ‌آنان الگو بردارند. به همين دليل والدين بايد سعي کنند شخصيتي مستحکم و با ثبات داشته باشند.

‏‏10) پرهيز از مشاجره هاي خانوادگي

نوجوانان به محلي براي ‌آرامش نياز دارند. در صورتي که خانه محل مناقشات و جر و بحث‌هاي خانوادگي شود، بهانه گريز نوجوان از خانه را فراهم مي‌آورد.‏

‏11) گوش دادن

رمز ارتباط موثر با نوجوان، خوب گوش دادن به حرف‌هاي او است. پس به سخنان او با علاقه گوش فرا دهيد.

‏12) تکيه بر نقاط قوت

با مشاهده برخي ضعف‌ها، نوجوان را تحقير و سرزنش يا با ديگران مقايسه‌اش نکنيد. سعي کنيد براي از ميان بردن ضعف‌ها، بر نقاط قوت او تکيه کنيد.

‏‏13) انتظار به اندازه

فراموش نکنيد هميشه بايد به اندازه توان و ظرفيت وجودي از نوجوان انتظار داشت.‏

‏14) اجازه خطا کردن به نوجوان بدهيد

کاري نکنيد که نوجوان به دليل خطا کردن احساس گناه کند. اگر مرتكب اشتباهي شد، فرصت يافتن راه‌حل را به او بدهيد تا او در آينده از مشکلات گريزان نباشد.‏

‏15) مشورت با نوجوان

نوجوانان مي‌خواهند مستقل باشند. پس عقايد خود را به آ‌نان تحميل نکنيد. بايد او را تحمل کرد و با مشورت گرفتن از او در امور خانه در کسب استقلال ياري‌اش کرد.

‏‏16) فعال بودن نقش پدر در تربيت نوجوان

نوجوانان به ويژه پسرها به پدر بسيار نياز دارند. آنها مي‌خواهند که در خانواده به او تکيه کنند و او را الگوي خود قرار دهند.‏

‏17) پذيرش بدون قيد و شرط

نوجوان را همان طور که هست بپذيريد، نه آن طور که در رويا تصور مي‌کنيد. اگر نوجوان در خانواده مورد احترام قرار بگيرد، ياد مي‌گيرد خودش را همان‌طور که هست بپذيرد.

‏منبع: سلامت ايران